wtorek, 17 listopada 2015

Czerpnie kolejny raz

Przy wejściu na patio drugiego etapu od strony Adrii I są czerpnie powietrza z donicami. Monolityczna blokowa zabudowa jest mało atrakcyjna dla oka, zaś rośliny są wizualnie atrakcyjne. Ziemia w donicach zimą izoluje od chłodu, w lecie od upału  - generalnie dobry pomysł prezesa Ścisły. Ciemnoszare bloczki przypominające kamień mają u nas spoinę, która bardzo szybko ulega erozji i przepuszcza wodę. Elewacja jest wykonana niezgodnie z projektem - powinna być zabezpieczona hydrofobowo. Skąd wiadomo, że nie jest? Fuga pod wpływem wody powinna mieć widoczny krystaliczny nalot. Przy opadach woda poprzez elewację przedostaje się do wnęk czerpni. Po jakimś czasie wilgoć wysycha, ale powtarzalność procesu prowadzi do niszczenia materiału budynku.








Prawidłowo zaprojektowana ściana trójwarstwowa powinna mieć wykonaną wentylowaną pustkę powietrzną. W takiej ścianie ewentualna kondensacja pary wodnej dokonuje się w wentylowanej pustce powietrznej, co eliminuje zawilgocenie poszczególnych warstw ściany, a co za tym idzie pomniejszamy ryzyko pojawienia się wykwitów. W ścianie trójwarstwowej ze szczeliną wentylacyjną ocieploną wełną mineralną bądź styropianem, w warstwie elewacyjnej muszą być pozostawione otwory wentylacyjne. Umożliwią one wymianę powietrza i ewentualne osuszenie izolacji i ściany osłonowe j od wewnątrz. W tym celu w spoinach pionowych na dole ściany nad izolacją poziomą i pod okapem umieszcza się puszki wentylacyjne w rozstawie co mniej więcej 1 metr. Powinno się je też umieszczać pod i nad otworami okiennymi. Maksymalny rozstaw między rzędami puszek wynosi 6 metrów. Szerokość pustki wentylacyjnej powinna wynosić od 2 do 4 cm. Szczelina wentylacyjna powinna być na dole zabezpieczona warstwą izolacji przeciwwilgociowej. 
Niestety na Adrii II styropian w czerpniach jest goły, a na elewacji nie ma wentylacji. Ktoś chciał zrobić szybciej, taniej, ktoś nie dopilnował?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz